Slikar koji
voli ivot, svetlost i raskoan
kolorit, svoju izlobu s pravom moe nazvati "Kronje
i plodovi", jer pod tim nazivom podrazumeva jedan period slikanja, podizanja
svojih malih sinova i kratkih odsustvovanja iz realnog ivota,
predajući se sopstvenoj mati i rasterećujućih
strasti.
Ivana Prlinčević, koju
sam upoznala kroz čitav period njenog
kolovanja na fakultetu likovnih umetnosti, ostala je ona ista i
spontana ličnost, iz koje su izbijali svei,
britki, a istovremeno i topli crtački impulsi, koji danas čine
temelj njenog poimanja slikarstva. Trenutna senzacija sa brzim vizuelnim pamćenjem, kroz
burno emocionalno reagovanje, je mehanizam kojim Ivana Prlinčević
stvara svoje slike . One sadre trenutne prizore iz
ivota malih sinova, njihovih igračaka,
parkova u kojima borave, ali isto tako i scene lepih senzacija, pojava u
priprodi. To su: raskono rascvetane prolećne
grane drveća s radoću poput
Van Gogha, ili "Vinjober", čovečuljak
na izduenom i prkosno lepom stablu drveta vinje.
Dve "bliznakinje" breze u plavetnilu neba govore o lepoti čuda
prirode. Mnogo prefinjenih plavih tonova su najverovatnije čenjiva
sećanja na česte posete moru.
Plave i njima tako vane oran,
ljubičaste i ute povrine,
često u funkciji pojačanog crtea,
najbolje se mogu sagledati u tako jednostavnim i izazovnim kompozicijama
koje čine slike smokava, upravo spontano sloenih
u gajbe postavljene na pijačnim tezgama omiljenog
Ivinog mestaca na moru.
Slikarstvo Ivane Prlinčević
odie beskrajnom humanoću,
izvornom čistotom due i dečjom
radoću u otkrivanju njenih "slikarskih tajni".
Čist bojeni zvuk ,lakoća
poteza i velika radost pri slikanju, su tako očigledni
utisci pri susretu sa njenim slikama. Ova izloba je
jedna lepa stvaralačka i istovremeno prava
ivotna priča, naočite
i tako karakteristične fizičke
pojave Ivane Prlinčević, da
joj samo moemo poeleti
nastavak ove priče, sreću i
naravno ljubitelje njenih slika.
u Benidormu 1.oktobra
2009.
Anđelka Bojović
U vremenu kad je Vreme deficitarna roba, kad je bombardovanje vizuelnim informacijama i svedena likovna hladnoća imperativ brzog i jezgrovitog komuniciranja, Ivanine slike su srebrna ivica sivog oblaka stvarnosti. ... Figura je samo deo mizanscena, nekad deo akcenta, često mnogo manje bitna od ive senke, poteza četke. Nekad figura prerasta u zelene duhove drveta, energiju koju je izrodila sama priroda. Velike bogate kronje, tople grane, cvetovi i voće doivljeni kao male glavice. ... Vatromet boja, poteza, opisa, osećanja, daruje Poklone koji trae Vreme, da se otvore, pročitaju i daju.
To je pogled izgubljen za mnoge. Pogled u Svet koji Vas moe njemu vratiti.
Toni Aničin